3x de worsteling uit eten halen

Ik heb een werkblad voor je gemaakt om de eerste stappen zelf thuis NU al te kunnen zetten. Download GRATIS hieronder het werkblad, horend bij dit artikel (klik op het plaatje):


Eet je kind goed? Maak je geen zorgen. Laat dit bericht dan voor wat het is. Maar het kan zijn dat je wel worstelt met eten of af en toe met je handen in het haar zit. Dat je van alle kanten hoort wat er mis is en wat je moet doen.

Er zijn een aantal veel gebruikte methoden, die je dan misschien in zet, terwijl ze juist averechts kunnen werken. Ze kunnen de stress verhogen, een machtsstrijd creëren en de angst bij jou en je kind juist versterken. En zo kom je in een vicieuze cirkel terecht.

Hieronder beschrijf ik daarom 3 manieren die averechts kunnen werken en je van de regen in de drup kunnen brengen. Werken ze voor jou? Dan prima. Maar als je je af vraagt waarom het steeds lastiger gaat, lees dan verder!

Oh nee help!

Lees je nu dit artikel en doe je deze dingen? Denk je: “Oh help! Ik doe dat allemaal!” Sla je jezelf nu voor je hoofd? Lieve mama, ook jij doet wat je kan. Het is niet gek dat je deze manieren gebruikt. Het wordt van alle kanten aanbevolen, er werd vaak ook met ons als kind ook zo rondom eten om gegaan en we hebben het overal om ons heen gezien. We hebben er misschien eigenlijk nooit bij stil gestaan dat dit ons verder in een strijd kan brengen en dat het juist tegen de eetlust van ons kind in kan werken.

Daarnaast zitten we soms gewoon met onze handen in het haar en willen we zo graag dat onze kinderen goed en gezond eten. Begrijpelijk! En ja.. dan grijpen we soms naar manieren die we het beste kennen en die dan lijken te werken. Soms werken ze ook inderdaad een tijdje, soms alleen op korte termijn en moeten we ze steeds weer of krachtiger inzetten. Maar merk je dat je worsteling rondom eten steeds of steeds meer terug blijft komen, dan kan het zijn dat je 1 of meerdere van deze methoden of manieren gebruikt.

1) We raken in paniek

Dit is natuurlijk niet echt een methode, maar wel een manier waarop we met de situatie om gaan. We raken in paniek. Ons kind eet niet “zoals het zou moeten” en we willen het liefst wel dat ons kind goed en gezond eet. “Help! Dit is al de zoveelste keer dat mijn kind niet ‘goed’ eet!”

Het klinkt misschien als voor de hand liggend, maar ik denk dat het juist fijn kan zijn om juist even bij stil te staan dat wanneer we vanuit die paniek van alles gaan proberen, onze kinderen onze stress voelen. Ze kunnen dan ervaren dat ze iets verkeerd kunnen doen rondom eten; dat ze mama of papa stress bezorgen. Er kan voor hen dan stress rondom eten komen te staan. Eten wordt dan minder leuk. Daardoor kan het gebeuren dat eten steeds meer een stressvolle gebeurtenis wordt.

Zo kunnen in een vicieuze cirkel terecht komen. Merk je dat je kinderen meer stress ervaren rondom het eten? Merk je dat jij, omdat je kind zo kieskeurig is, steeds meer stress ervaart en minder ontspannen bent? En merk je dat het dan steeds moeilijker wordt om creatieve oplossingen te vinden voor de situatie? Merk je ook dat je kind steeds meer druk ervaart rondom eten? Eten wordt dan een steeds stress-vollere gebeurtenis.

Ik wil je daarom uitnodigen om te kijken of je rustig kunt blijven naar je kind toe rondom het eten. Kun je relaxen? Haal diep adem. Ik nodig je uit om te onderzoeken: Wat maakt dat je in paniek schiet? Wanneer je jouw angst kunt verminderen, kun jij rustiger blijven en daardoor kan je kind ook meer rust en minder druk ervaren tijdens het eten.

2) Neem 1 of 2 hapjes

Wij ouders kunnen soms zo wanhopig zijn, dat we naar manieren van controle grijpen. Een hapjes-regel (het altijd moeten nemen van een hapje) wordt soms geadviseerd door voedings-experts. Soms voegen we er aan toe: “Doe het voor mij” of “Doe het voor X”. Deze strategie kan even als een opluchting voor ons ouders werken: “Goh nu hebben we een plan en weten we wat we moeten doen! Fijn!”. En helemaal kan dit fijn zijn, wanneer ons kind daadwerkelijk die hapjes neemt.

Een vrijblijvende uitnodiging aan ons kind om een hapje te nemen kan natuurlijk geen kwaad, maar wanneer dit een verplichting en strijd wordt, kan het juist averechts gaan werken en de eet-stress voor onszelf en ons kind verhogen.

Merk je dat dit het geval is en dat je dan in een machtsstrijd terecht komt, wanneer je kind het hapje niet neemt? En merk je dat je je dan nog machtelozer kunt voelen? Merk je ook dat het eten voor je kind een ‘moetje’ wordt in plaats van een plezierige aangelegenheid? Het kan dan zijn dat je merkt dat je steeds meer stokken achter de deur zal moeten houden, om ‘het moetje’ gedaan te krijgen. We komen zo in een vicieuze cirkel terecht.

Misschien helpt het je daarom ook om te bedenken dat wanneer we in die machtsstrijd zitten en dat hapje kost wat kost gedaan willen krijgen, we ons kind daarmee leren om over eigen grenzen te gaan. Dit is iets wat de meesten van ons hebben ervaren als kind en wat we eigenlijk juist willen voorkomen bij onze eigen kinderen. Zovelen van ons hebben geleerd om niet naar ons eigen lijf en onze eigen grenzen en behoeften te luisteren en om die opzij te zetten voor anderen. In de hitte van het moment, vergeten we dat wel eens. Wanneer je in je achterhoofd houdt, dat je eigenlijk wil dat je kind goed met de eigen grenzen en behoeften om leert gaan, kan je dit wellicht helpen om op momenten van wanhoop de verleiding te weerstaan om je kind toch enigszins dringend te overtuigen om dat ene hapje te nemen.

 

 

3) Bordje leeg = toetje

Een van de meest gebruikte strategieën om kinderen hun bord leeg te laten eten is om ze om te kopen met een toetje. Oops. Mag dat ook al niet Chris? Echt? Nou ja, kijk, werkt het bij jou, dan werkt het. Maar vaak kan het lijken te werken en zit je toch steeds weer in die stress. Dan is de vraag wat er dan werkt. Wanneer we deze methode dagelijks inzetten, kunnen we namelijk onszelf uiteindelijk tegen de haren in strijken en problemen rondom eten krijgen of vergroten. Wanneer je merkt dat je in die vicieuze cirkel zit, dan nodig ik je uit om eens te kijken hoe het zou voor jou zou zijn om te stoppen met het toetje te gebruiken als beloning voor een leeg bordje?

Wat er namelijk gebeurt bij deze methode, is dat ons kind een druk kan gaan ervaren om alles op te eten, terwijl haar lijf voelt dat het genoeg gegeten heeft. Niet alleen levert dit stress op voor ons kind, het levert ook stress op voor ons. Daarnaast kunnen we zo onze kinderen leren om de signalen van hun lijf te negeren en dus niet naar hun lichaam te luisteren in wat het nodig heeft.

De meesten van ons willen juist wel dat ons kind leert om naar zijn lichaam te luisteren en dat wanneer hun lichaampje aan geeft dat het genoeg gegeten heeft, daar niet over heen te gaan en nog meer te eten. Ik wil je daarom uitnodigen om in je achterhoofd te houden dat dit uiteindelijk is wat je wilt. Daarnaast kan het bevrijdend werken wanneer ouders horen dat kinderen hun bord niet leeg hoeven te eten. Het kan dus ook de druk op jou als ouder weghalen.

Deze laatste twee punten kunnen je misschien motivatie geven om uit de neerwaartse spiraal te stappen en af te stappen van het toetjes-protocol. Hoe zou het zijn als je in plaats daarvan zou vragen of je kind genoeg gegeten heeft en om dan het toetje aan te bieden?

En nu?

Ik weet, het kan ontzettend lastig zijn om de controle te laten varen. Van alle kanten worden we bekogeld met eet-adviezen en bang gemaakt dat ons kind niet genoeg voeding binnen zou krijgen. En daardoor kunnen we in een vicieuze cirkel komen en een machtsstrijd rondom eten met onze kinderen.

Ik wil je daarom uitnodigen om te kijken hoe het zou zijn als je 1 van deze 3 dingen zou kiezen en eens zou kijken hoe het zou zijn als je die zou laten. Stel je eens voor.. Wat zou er gebeuren? Kun je op een andere wijze invulling geven? Hoe zou je het zelf fijn vinden als iemand jou iets wil laten eten?

Tot slot.. ik heb een werkblad voor je gemaakt om de eerste stappen zelf thuis NU al te kunnen zetten. Download GRATIS hieronder het werkblad, horend bij dit artikel (klik op het plaatje).

Wil je na het lezen van dit artikel toch nog meer tools en tips? Een dieper inzicht in het gedrag van je kind? Dan is de workshop Eten Met Plezier wellicht iets voor jou. KLIK HIER VOOR MEER INFORMATIE

 

 


Over de auteur:

Chris Muller, MSc, BTA. is psychologe, Aware Parenting-instructeur (level 2) en regio-coordinator Nederland, counselor en coach in de Transactionele Analyse en moeder. Al 10 jaar support ze ouders. Ze geeft de Aware Parenting Opleiding, trainingen, online cursususen en 1-op-1 begeleiding. Met veel liefde helpt ze jou met je kinderen EN met jou en het kind in jezelf. Het is haar passie dat jij authentiek kunt opvoeden, zodat jij meer plezier en meer verbinding met je kind EN met jezelf ervaart!

 


 

GRATIS BOEKENGIDS

12 boekentips + uitleg
voor bijna alle ouderschaps-uitdagingen
met alternatieven voor:
time-outs, belonen of slaaptraining 

PLUS! 

Updates & Tips in je inbox!