Voel je je weleens boos op je kind?  Heb je momenten waarop je de frustratie van binnen voelt opborrelen, als een aankomende storm? Ben je benieuwd wat te doen als je boos bent op je kind?

De meeste ouders worstelen van tijd tot tijd met deze gevoelens. Ik voel me in ieder geval weleens boos. Aletha Solter schrijft hierover:

“Zelfs met voldoende ondersteuning en support, hebben alle ouders momenten dat ze voelen dat ze hun kinderen willen kwetsen”.

Gelukkig betekent het “gevoel te willen kwetsen” niet dat je ook kwetsend handelt. 

De vraag is dus: wat te doen als je boos bent op je kind, als je je boos voelt worden op je kind en wanneer je wilt voorkomen dat je je kind kwetst? Hoe constructief om te gaan met je boosheid en frustratie?

In dit artikel deel ik een wijze met je die verbinding en begrip kan brengen, wanneer je je boos op je kind voelt.

Laat je boosheid het vervoermiddel zijn dat verbinding en begrip brengt

Als je van je boosheid een vervoermiddel wilt maken dat verbinding en begrip brengt, dan moet je eerst beginnen met je woede diep en vol mededogen te begrijpen. Begin met luisteren naar wat je boosheid je vertelt. Bedenk je: als je nog nooit naar een dierentuin bent geweest of er zelfs maar één hebt gezien in een boek, dan is het moeilijk om aan iemand de ervaring van een dierentuin te beschrijven.

Dus: Wat vertelt je boosheid jou? Er kunnen allerlei dingen in het spel zijn, in je dagelijks leven: voel je je momenteel zo overweldigd door de uitdagingen van het dagelijks ouderschap? Heb je erg veel aan je hoofd? Zijn er grote dingen aan het gebeuren? Een nieuwe baan, een nieuw huis, een nieuw kind of een dierbare die is overleden? Of voel je je een beetje ziek, heb je een gebrek aan slaap of heb je gewoon niet goed gegeten?

Zoals Marshall Rosenberg zegt:

“Boosheid kan een prachtige wake-up call zijn om je te helpen begrijpen wat je nodig hebt en wat je waarden zijn. Gebruik boosheid als een wake-up call voor onvervulde behoeften.”

Met andere woorden: omdat je je boos voelt, betekent het niet dat je je kind niet lief hebt en ook betekent het niet dat je een slechte ouder bent. Het betekent dat je met een onvervulde behoefte kampt.

De eerste stap is dus om jezelf te behandelen met liefde en mededogen, zodat je jouw onvervulde behoefte kunt ontdekken. Dit kan je meer duidelijkheid geven over wat er in jou gaande is en waarom je je boos voelt. Het identificeren van je behoeften (en jezelf beloven om er zorg voor te dragen), kan je helpen om je rustiger te voelen. Je voelt je daarna misschien nog steeds boos, maar niet op een manier dat je destructief wilt handelen of de boosheid diep wilt verbergen in jezelf.

in actie

Dus de volgende keer dat gevoelens van woede en frustratie in je op borrelen, probeer dan eens om een time-out te nemen. Zachtjes jezelf even te pauzeren. Ik nodig je uit om lief voor jezelf zijn. Zo je onvervulde behoeften te onthullen. Wat heb je nodig?

Heb je een luisterend oor nodig? Heb je hulp in het huishouden of op werk nodig? Heb je tijd voor jezelf nodig?

Wat doe jij als je de boosheid voelt opborrelen?

Deel het met me en laat me weten wat jou helpt!