Wordt je baby steeds vaker wakker? Leg je hem neer en opent hij zijn ogen weer, zodat je weer van voor af aan kunt beginnen? Of ben je elke avond meer dan een uur bezig om haar rustig te krijgen?

Uit wanhoop beginnen ouders soms te twijfelen aan het nut van co-slapen en borstvoeden. In een poging om een kindje te helpen slapen, proberen ze te stoppen met co-slapen, hun kind in zijn eigen bed te laten slapen of om het borstvoeden af te bouwen. Maar is dat de oplossing?

Om te kijken hoe we met deze situatie om kunnen gaan, nodig ik je uit om mee te kijken naar

wat is de oorzaak van slecht slapen?

Hier is het goede nieuws: co-slapen en borstvoeden zijn echter meestal niet de eigenlijke oorzaak van het vele wakker worden en lastig in slaap vallen.

Een baby die moe is maar slecht of moeilijk kan inslapen, worstelt vaak met inslapen door de vele spanningen die hij in zijn (moderne) leven ervaart. Hoe oplettend we ook als ouders zijn, baby’s in onze huidige moderne samenleving ervaren veel vormen van stress. Dat is misschien lastig te zien voor ons volwassenen, omdat we er zo aan gewend zijn en in opgegroeid zijn, maar voor een baby die hier nieuw komt kijken is het echt een heleboel.. chaos!

Het begint al tijdens de zwangerschap, wanneer een baby in de buik van de moeder alle gevoelens mee beleeft; spanning als het druk wordt op werk, spanning en slapeloze nachten van een verhuizing of diep verdriet naar aanleiding van het overlijden van een dierbare. Allemaal grote spannende gebeurtenissen die sterk van invloed zijn op de baby in de buik. Maar niet alleen grote gebeurtenissen, ook de talloze dagelijkse kleine spanningen in ons moderne hectische leven, kan een baby in de buik al oppikken.

Ook is de bevalling niet altijd even rustig of zoals de moeder eigenlijk in gedachten had. De felle lampen van een ziekenhuis, een keizersnede, een lange bevalling of een weeenstorm, zijn maar een kleine greep van een voor een baby erg spannende gebeurtenissen. Na de geboorte hebben Nederlandse ouders weliswaar een week lang de hulp van een kraamvrouw aan het bed, maar daarna staan ouders er vaak grotendeels alleen voor. Het huis schoonhouden of boodschappen doen wordt opeens een hele uitdaging naast het verzorgen van de baby en zichzelf. Ook dit maakt dat er voor ouders vaak veel op hun bord ligt en baby’s pikken die spanning ook feilloos op.

Dan zijn er nog uitjes naar familie of evenementen; die zijn een hele beleving en kunnen een kleintje overstimuleren. Ook de jaloezie van oudere broertjes of zusjes kan een bron van spanning zijn voor de baby. Daarnaast kunnen creche of gastouder spannende gebeurtenissen zijn. Er kan misschien niet altijd even adequaat op een baby gereageerd worden of voldoende lichamelijk contact gegeven worden, omdat er meerdere kinderen om aandacht vragen.

Wat kun je doen?

Natuurlijk is het fijn om zoveel als je kunt te voorkomen dat je kindje spanningen ondervindt of over-gestimuleerd wordt, maar daar ontkom je niet helemaal aan. Het is daarom handig als je baby de stress kan verwerken. Maar hoe?

Aletha Solter schrijft in Baby’s Weten Wat Ze Willen dat ons lijf als baby al mechanismen heeft om die spanningen te ontladen, zoals huilen en lachen. Dit zijn erg krachtige mechanismen. En wanneer we die mechanismen ondersteunen, kan een baby zijn spanning ontladen.

Wat betekent dat, ontladings-mechanismen van het lichaam ondersteunen? Wanneer een baby huilt en ontroostbaar lijkt, kan hij spanning ontladen wanneer er liefdevol naar zijn verdriet geluisterd wordt. Echter, de baby alleen laten met zijn verdriet, verhoogt zijn spanning. Baby’s kunnen ook spanningen en gevoelens verwerken met behulp van lachen en spel.

Wat houdt ontlading tegen?

We hebben vaak zelf al vanaf heel jong geleerd dat huilen niet ok is en ergens diep in ons schuilt het idee dat we geen goede moeder of vader zijn als we ons kind niet stil kunnen krijgen. We aanbidden vrolijke baby’s en bejubelen familieleden (of zelfs vreemden) bij wie ons kind stante pede ophoudt met huilen.

We proberen daarom van alles om het maar op te laten houden: afleiden, sussen, speentjes, de borst, een draagzak, zingen, schommelen, schommeltjes op batterijen omdat we lamme armen krijgen, rondjes met de auto, speeltjes, filmpjes, nog meer sussen, meer eten, vaker eten, vaster eten, regelmatiger eten, naar de dokter, pillen, naar de homeopaat en wat al niet meer.

Doodop van het slaaptekort sukkelen we door of gooien we alles over boord waar we in geloofden en overwegen we uiteindelijk slaaptrainingen, een eigen kamer of om het huilen trapsgewijs te negeren. Alles, behalve liefdevol ruimte geven aan het natuurlijke mechanisme van ontladend huilen, waardoor de stress uit het lichaam van ons kind kan verdwijnen.

Hoe merk je dat er spanning of balans is?

Dat er spanning in het lijfje van een kleintje zit, merk je. Zo kan een baby die zijn spanning niet ontlaad slecht slapen, slecht eten, veel huilen, krampjes hebben, melk terug geven, onrustig zijn, veel ziek zijn, onhandig zijn, last van eczeem hebben, last hebben van gassen, niet mee willen werken, nooit ’tevreden’ lijken of niet willen drinken aan de borst.

Als een baby echter de kans krijgt om die spanningen te verwerken en haar lichaam weer in balans kan komen, kan ze rustiger drinken, rustiger en langer slapen en overdag ook ‘rustiger’ zijn. Aletha Solter beschrijft in haar boek Baby’s Weten Wat Ze Willen hoe baby’s die in balans zijn een hogere concentratie hebben en langere aandachtsspanne dan baby’s die onderhuidse spanningen hebben die geen uitweg krijgen. Baby’s die in balans zijn hebben vaak een wakkere blik en niet de behoefte om steeds vaker te voeden of steeds vaker wakker te worden. Je kunt dus nog lang met je kindje blijven co-slapen en borst-voeden.

En dit is niet alleen maar theorie. Zoals vele andere ouders, heb ik het zelf ook mogen ervaren met ons eigen kind. Zodra hij spanning in zijn lijfje had, werd hij een onrustige baby die veel wakker werd. Zodra die spanning liefdevol ontladen mocht worden in onze armen, was hij in balans, sliep hij langer,  rustiger en dronk hij rustiger.

Ook meer balans in het lijf van je kindje?

Ik wil je uitnodigen om de volgende keer dat je baby moet huilen en je hebt al van alles gecheckt, een keertje te kijken hoe het is om liefdevol en empathisch naar je kindje te luisteren en bij haar verdriet te zijn. Lees ook dit artikel eens! Wil je eerst liever meer lezen? Je vindt inspirerende boeken in mijn gratis boekengids. Of.. Doe de online training Zachtjes Slapen met Aware Parenting, klik hier, meld je aan en krijg binnen 48 uur toegang en meer rust in je slaap!